🌿 صبح‌های قدیم…
آن روزهایی که بوی کتلتِ داغ از توی حیاط می‌آمد و دل آدم را غنج می‌داد.
سینی‌های آلومینیومی پهن می‌شد، نانِ تازه کنارش، خیار و گوجه‌ به همان سادگیِ دلنشین خانه‌های مادربزرگ.
لیوان‌های فلزی پر از شیر، که وقتی برمی‌داشتی خنکیش تا نوک انگشتت می‌دوید.
کتلت‌ها طلاییِ طلایی… درست مثل خاطراتی که هیچ‌وقت از ذهن آدم پاک نمی‌شود....
همه‌چیز ساده بود، اما مزه‌اش… عجب مزه‌ای داشت!
مزه‌ی عشق، مزه‌ی دست‌های گرم مادر، مزه‌ی خانه‌ای که همیشه بوی زندگی می‌داد.....

تقدیم نگاه زیباتون 🩷